Ніхто не забыты, нішто не забыта – гэтыя словы і экспанаты з дадзенага раздзела пацвярджаюць, што мінулае жыве ў свядомасці і сэрцах не толькі людзей старэйшага пакалення, але і нас, іх унукаў і праўнукаў, якія не ведалі вайны. Жыве і вучыць ненавідзець вайну, цаніць свабоду і абараняць мір.
Раздзел “Ніхто не забыты, нішто не забыта” змяшчае дакументы, якія пацвярджаюць, што ярэмічане ўдзельнічалі ўВялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі, Першай сусветнай і Грамадзянскай войнах, змагаліся супраць германскай і польскай інтэрвенцыі.Амаль 20 гадоў нашы землякісупрацьстаялі белапалякам, таму што хацелі ўз’яднання Заходняй і Усходняй Беларусі. Яны змагаліся і паміралі за нашу свабоду, як 15 падпольшчыкаў, што растраляны на плошчы перад царквой, дзе зараз знаходзіцца помнік. Іх асуджалі на пажыццёвае зняволенне ў польскіх засценках, як Царука, Жалезняковіча, Носа, Будаля. Аб чым сведчаць асобныя фатаграфіі на стэндах.
У альбомах, на стэндах і кнізе народнай памяці сабраны звесткі і фотаздымкі пра падпольшчыкаў і партызан, якія грамілі гітлераўцаў у Ярэмічах, Турцы, Міры, Антанёве, Валеўцы, вызвалялі моладзь ад вывазу ў Нямеччыну, захоплівалі ўзбраенне.
Асобнае месца ў экспазіцыі займаюць матэрыялы аб выдаючым кіраўніку партызанскага руху ў Налібоцкай пушчы,камандзіры партызанскага злучэння Стаўбцоўскай зоны. Уладзімір ЗянонавічЦарук, партызанскі псеўданім «дзядзя Валодзя», 15 жніўня 1944 года за ўмелае камандаванне партызанскім злучэннем і праяўленныя пры гэтым мужнасць і гераізм удастоены звання Героя Савецкага Саюза.
Мы помнім пра зверствы ўчыненыя фашыстамі на ярэміцкай зямлі. У музеі захоўваюцца матэрыялы аб расстрэле 97 яўрэяў, аб спаленых вёсках, знішчаным мірным насельніцтве. “Двойчы вялікім кастром пылала вёска Новае Сяло. Згарэла ўсё. Людзі, хаты, гаспадарчыя пабудовы. Згарэла 256 чалавек”
